Deze minerale stoffen, zoals calcium of magnesium, dragen niet rechtstreeks bij aan het energiemetabolisme maar zijn wel betrokken bij een goede algemene werking van het lichaam. Ze spelen een belangrijke rol in de vorming van weefsels, de werking van zenuwen en spieren, en tot slot de productie van hormonen. Sommige van deze stoffen zijn in zeer geringe en soms zelfs in nauwelijks waarneembare hoeveelheid aanwezig. Deze worden bijgevolg ‘oligo-elementen’ genoemd naar het Griekse ‘oligo’ dat ‘heel klein’ betekent.
Het menselijk lichaam kan zelf geen oligo-elementen en essentiële mineralen aanmaken. Onze voeding en het water dat we drinken zijn onze enige bronnen. Daarom is een gevarieerde voeding, rijk aan verse producten van goede kwaliteit, onontbeerlijk wanneer u tekorten wilt vermijden en geen enkele bron links wilt laten liggen.
Het menselijk lichaam leeft op het ritme van de hormonen, vooral dat van vrouwen en in het bijzonder tijdens de puberteit, menstruatie, zwangerschap of menopauze.
Om dit energieniveau te handhaven, heeft het vrouwelijk lichaam het meeste behoefte aan de volgende oligo-elementen:
Actieve vrouwen en mannen kunnen een tekort aan oligo-elementen en minerale zouten hebben als gevolg van een onevenwichtige moderne voeding en stress.
De oligo-elementen die het snelst uitgeput zijn, zijn magnesium, zink, dat oxidatieve stress van de cellen bestrijdt, molybdeen, dat bijdraagt aan het normale metabolisme van zwavelhoudende aminozuren en dus aan de spijsvertering, en selenium, een echt schild tegen vrije radicalen. Ook sporters ontsnappen hier niet aan.
Oudere mensen staan voor verschillende uitdagingen: hun gewrichten en botten ondersteunen, normaal blijven bewegen en zich beschermen tegen seizoensvirussen. De oligo-elementen waar hun lichaam het meeste behoefte aan heeft zijn zink-silicium, selenium en mangaan-koper.
Pubers maken een rollercoaster van hormonen door die kan zorgen voor een gevoeligere huid met puistjes. Zij zijn ook gevoeliger dan anderen voor seizoensgebonden virussen. Soms hebben ze last van intense vermoeidheid. Hun behoeften zijn vooral terug te vinden op het gebied van huidproblemen en vermoeidheid, maar ook mineralisatie van het skelet. Zo kunnen bij een onevenwichtige voeding de bronnen van zink ontoereikend zijn.
Een onevenwichtige voeding kan het metabolisme van de macronutriënten (waaronder suikers en vetten) verstoren. Een luie lever of chronische blootstelling aan vervuilende stoffen versterken dit fenomeen nog. Bovendien zijn molybdeen, chroom of zink de belangrijkste minerale zouten die als katalysator van spijsverteringsenzymen dienstdoen.
Behalve aminozuren dragen ook zink en ijzer, die tot een andere klasse van voedingsstoffen behoren, bij aan de groei van keratinocyten wanneer ze met arginine en vitaminen C en D worden gecombineerd. Voor ijzer zijn er echter diverse voedingsbronnen: groene groenten en eiwitrijke voedingsmiddelen bevatten deze voedingsstof in de grootste hoeveelheden. Zink en selenium dragen bij tot de normale werking van het haar en de nagels die vaak erg kwetsbaar zijn door stress en vervuilende stoffen.
Zink draagt bij aan de eiwitsynthese en celdeling. Dankzij de celdeling kunnen weefsels worden gevormd, hersteld en genezen. Net zoals selenium heeft zink een bijzonder grote impact op de gezondheid van de huid en het immuunsysteem.
Chroom draagt bij aan het behoud van een normale bloedsuikerspiegel. Daarnaast ondersteunt het ook het metabolisme van macronutriënten, waaronder suikers en vetten.
Koper is het 3e oligo-element van het lichaam. Het heeft verschillende functies en is actief in verschillende systemen, waaronder het immuunsysteem. Het draagt bij aan het metabolisme van ijzer, maar net zoals magnesium heeft het ook een gunstige invloed op het zenuwstelsel. Koper wordt ook gebruikt als versneller van enzymatische reacties (katalysator). Tot slot dragen magnesium, selenium of zink ook bij tot het behoud van cognitieve functies en bevorderen ze het metabolisme van de neurotransmitters.